Odpoczynek dobowy
Polski Kodeks Pracy przewiduje odpoczynek dobowy, który powinien wynosić co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. To uregulowanie zawiera w sobie wyjątki. A mianowicie tego zapisu nie stosuje się do:- pracowników zarządzających zakładem pracy w imieniu pracodawcy,
- oraz przypadków prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
Doba pracownicza
Z odpoczynkiem dobowym powiązana jest też doba pracownicza. Powoduje to, że pomimo zapewnienia 11 godzinnego odpoczynku dobowego naruszona może zostać doba pracownicza, powodująca roszczenie o nadgodziny lub udzielenie czasu wolnego i jednoczesne naruszenie prawa pracownika do tego odpoczynku. Można to zobrazować przykładem: pracownik pracuje w poniedziałek między 8-16 kolejnego dnia ma przyjść do pracy na 6 rano. Pomimo zapewnienia 11 godzin odpoczynku nastąpiło naruszenie tychże przepisów i stosowne roszczenie, ponieważ doba pracownicza kończy się o 8 rano. Wyjątkiem od tej zasady może być ruchomy czas pracy, zgodnie z którym ponowne rozpoczęcie pracy w tej samej dobie pracowniczej nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.Odpoczynek dobowy w systemie równoważnym
Trzeba jeszcze rozważyć kwestię odpoczynku dobowego w przypadku systemu równoważnego, w którym możliwe jest wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 16 i 24 godzin. W takim wypadku ten odpoczynek należy udzielić co najmniej w liczbie przepracowanych godzin.Odpoczynek tygodniowy
Przepisy prawne zapewniają pracownikowi także odpoczynek tygodniowy wynoszący 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku w każdym tygodniu, w ramach którego mieści się też co najmniej 11 godzinny odpoczynku dobowego i który powinien co do zasady przypadać w niedziele. Ten rodzaj odpoczynku liczony jest od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego. Wyjątek stanowi dozwolona praca w niedziele i wtedy ten odpoczynek może przypadać w innym dniu niż niedziela. Przepisy kodeksu pracy przewidują też wyjątek od zapewnienia 35 godzinnego nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego. W myśl tego wyjątku możliwe jest skrócenie tego okresu do 24 godzin, ale tylko w wypadku:- wykonywania pracy zmianowej i przejścia na inna zmianę zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy,
- pracowników zarządzających zakładem pracy w imieniu pracodawcy,
- przypadków prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
Podstawa prawna
- Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodek pracy (Dz.U. 1974, Nr 24, poz. 141 z późn. zm.)